Yalnız değiliz

[akustikadam]

Finallere çalismak için en samimi arkadasim Hakan'la birlikte Merterdeki evlerine gittik. Bütün gün ders çalistiktan sonra aksamda bir film seyredip yattik. Bu arada Hakan'in bir ayagida maçta sakatlandigi için koltuk degnekleriyle dolasiyordu geçici bir süre. Gecenin ilerleyen saatlerinde uykumuz geldi ve ayni odada karsilikli iki divanda odanin kapisini kapatip uykuya daldik. Gecenin bir yarisi sebepsiz bir biçimde içimde bir huzursuzlukla uyandim. Televizyonun altindaki videonun saati 03:02 yi göstererek yanip sönüyordu (Hala unutmamisim). Birden odanin kapali olan kapisinin arkasindan ayak seslerine benzer çitirtilar ve seler gelmeye basladi. Inanamadim. Rüyadamiyim diye kendimi çimdikledim. Canim yandi. Uyaniktim. Ne yapacagimi bilemedim. Önce Hakan uyan demek istedim. Ama bir iki dakika daha sesleri dinleyip geçmesini beklemek Hakan'in uyanip benle kafa yapmasindan daha mantikli geldi. 2-3 dakika daha geçti. Ama odanin kapisinin önündeki sesler azalacagina artiyordu. Sonundan Hakan'in dalga geçmesine aldirmadan "Hakan" diyecek oldum, Hakan'dan sessizce cevap geldi. SSSSSS.... Daha çok sok oldum. Çünkü seslere oda uyanmis ve benim gibi yattigi yerde dinliyordu. Yavasca yanina gidip ne yapacagiz diye konusmaya basladik. Çok mantiksizdi. Sokak kapisi çelikti ve aksam kendi elimizle kitlemistik. Camdan da kimse giremezdi. Yani hirsiz olamazdi... En sonunda sanki gürültülere yeni uyanmis gibi aramizda bagirarak konusmaya ve aklimizca hirsiza yada gürültü yapan neyse ona kaçma zamani tanimaya karar vermisken aniden o hiç beklemedigimiz sey oldu... Odanin kapisi birden büyük bir gürültüyle zangir zangir sallanmaya basladi. Bunu bir insan yapamazdi. Ilk soku atlattiktan sonra Hakan'la dogrulup onun koltuk degneklerini alip kapi zangirdarken eüzü besmele getirip aniden bagirarak kapiyi açtik veee... Kapinin önünde hiç bir sey yoktu. Safça hala evin içinde birinin olabilecegini düsünerek odanin önünde ikiye ayrildik. O sagdan ben soldan ilerledik. Evin yapisi geregi ilerde bulusacaktik. Ama tüm aramamiza ragmen evde kimseyi bulamadik. Sonra oturup düsünmeye basladik ne olmus olabilirdi. O gece o evde bilmedigimiz garip biseyler olmustu. Ikimizde yapili ve cesur gençler olmamiza ragmen o gece sabaha kadar uyuyamadik. Bu olayida hiç bir zaman unutamadik. Evet yalniz degildik...
__________________
alıntı